Widzimy św. Michała Archanioła jak nieustannie walczy.
W Liście św. Judy Apostoła spiera się z diabłem o ciało Mojżesza.
W Apokalipsie sam rozprawia się ze złymi aniołami, które uniesione pychą
wypowiedziały posłuszeństwo Bogu. Wznosząc okrzyk: "Któż jak Bóg",
przystępuje do walki ze Smokiem.
Pisze św. Jan:
" I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie
mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki wielki Smok
i jego aniołowie, ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło.
I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan,
zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię,
z z nim strąceni zostali jego aniołowie".
Po zwycięskiej walce ze zbuntowanymi aniołami Bóg powierzył mu klucze do nieba i do
czeluści piekieł, gdzie wtrąceni zostali szatan i jego pomocnicy. Zaprawdę
św. Tomasz z Akwinu ma powody do tego, aby prorokować:
" Michał jest oddechem ducha Zbawcy, który pod koniec świata pobije i zniszczy
Antychrysta, tak jak na początku uczynił z Lucyferem".
|
Kult św. Michała w Kościele
Kult św. Michała Archanioła istniał już w starożytności chrześcijańskiej.
Z czasem Jego imię weszło do liturgii mszalnej, przy poświęceniu kadzidła i w
liturgii pogrzebowej. Św. Michał Archanioł ukazał się także za czasów św.
Grzegorza Wielkiego, papieża, w Rzymie podczas procesji przebłagalnej odprawianej
na zamku zwanym odtąd Zamkiem Świętego Anioła,
i włożył miecz do pochwy na znak, że Bóg odwróci srożący się gniew od ludu rzymskiego.
Odtąd dżuma ustała. W Konstantynopolu kult św. Michała był tak żywy,
że posiadał on tam już w VI wieku aż 10 poświęconych sobie kościołów,
w IX wieku kościołów i klasztorów pod jego wezwaniem było już tam 15.
Najgłośniejsze sanktuarium ku czci św. Michała Archanioła mieści się
we Francji na małej skalistej wysepce, wyrastającej z morza.
Jest tam klasztor benedyktynów. Dawna nazwa wysepki Merkurego została zmieniona
na "St. Michel". Tam to bowiem - jak głosi podanie - w roku 708 trzy razy pojawił się
św. Michał biskupowi z Arsanches - św. Aubertowi.
W 966 wódz normański, Ryszard I, wprowadził na tę skalistą wyspę benedyktynów.
Św. Michał był uważany za głównego patrona i opiekuna Izraela.
W Nowym Testamencie doznawał czci jako szczególny opiekun Kościoła.
Papież Leon XIII ustanowił osobną modlitwę, którą kapłani odmawiali po Mszy świętej
z ludem do św. Michała o opiekę nad Kościołem. Św. Michała obrały sobie
za szczególnego patrona m. in. Niemcy i Austria.
Jest księciem aniołów, któremu Bóg powierza zadania wymagające szczególnej siły.
Wstawia się u Boga za ludźmi, jest aniołem stróżem ludu chrześcijańskiego.
Stoi u wezgłowia umierających, którym następnie towarzyszy w drodze do wieczności.
Łączy się z tym jego patronat nad kaplicami cmentarnymi.
Artyści przedstawiają go z wagą do odmierzania dobrych uczynków.
Według Złotej Legendy średniowiecznego kaznodziei Jakuba de Voragine
Archanioł Michał z polecenia Pana Boga: karze plagami Egipt,
rozdziela wody Morza Czerwonego,
prowadzi naród wybrany przez piaski pustyni do Ziemi Obiecanej.
W dniu ostatecznym powinien na Górze Oliwnej zabić Antychrysta
i dźwiękiem swej trąby wskrzeszać zmarłych.
|
Kult św. Michała w Polsce
W Polsce powstały dwa zgromadzenia zakonne pod wezwaniem Św. Michała: męskie i żeńskie,
założone przez bł. Bronisława Markiewicza (+ 1912): michaelici i michaelitki.
O wielkiej czci, jakiej kiedyś w naszym narodzie doznał św. Michał, świadczy bardzo
wielka liczba kościołów w Polsce pod jego wezwaniem.
Jest ich prawie 350. O popularności św. Michała świadczy i to,
że aż 222 miejscowości w naszym kraju zawdzięcza swoją nazwę imieniu św. Michała.
Obraz św. Michała znajduje się w herbach 11 polskich miast.
Jeden z Kościołów, którego jest patronem znajduje się w Miejscu Piastowym na trasie do Brzozowa i Jasła.
W ikonografi św. Michał archanioł przedstawiany jest w tunice i paliuszu, w szacie władcy,
jako wojownik w zbroi. Skrzydła św. Michała są najczęściej białe, niekiedy pawie.
Włosy upięte opaską lub diademem.
Jego atrybutami są: globus, krzyż, laska, lanca, miecz, oszczep, puklerz,
szatan w postaci smoka u nóg lub skrępowany, tarcza z napisem: "Quis ut Deus" - "Któż jak Bóg", waga.
|
